Po rozprawie z podstępną Renfri i jej zbirami wiedźmin Geralt dowiaduje się od Stregobora, że to Dzierzba spaliła świątynię Melitele. Czarownik utrzymuje, iż Ciri przeżyła rzeź Ellander, ale nie chce mówić nic więcej. Geralt opuszcza Blaviken, aby szukać dziewczynki. Na szlaku wiodącym na południe wiedźmin spotyka starego kompana, barda Jaskra. Targany wątpliwościami Geralt zastanawia się nad istotą Dobra i Zła i sensem swojego powołania. Wsparcie Jaskra bardzo mu pomaga przezwyciężyć trudny czas. Razem jadą do Brokilonu, gdzie, jak przypuszcza Geralt, może być Ciri. Jaskier wiele sobie obiecuje po pobycie w miejscu, gdzie są same kobiety. Niestety, najwidoczniej Stregobor nie powiedział Geraltowi całej prawdy, w Lesie Driad nie ma Dziecka Przeznaczenia. Jest za to wielu elfich uciekinierów. Geralt rozmawia z nimi w nadziei poznania prawdy. Od elfów wiedźmin dowiaduje się o tym, że za splądrowaniem świątyni Melitele stoją rycerze Białej Róży i intrygant Falwick. Ciri, którą interesuje się sam cesarz Nilfgaardu, została porwana, banda Renfri zacierała ślady. Pani Lasu Brokilonu radzi wiedźminowi nie interesować się więcej wielką polityką, Geralta jednak dalej łączą z dziewczynką silne więzi. Wiedźmin i zawiedziony pobytem w Brokilonie bard wyruszają z Lasu Driad wraz z elfim patrolem. Po drodze wiedźmin podsłuchuje rozmowy oddziału rycerzy cesarskich. Zamierza pokrzyżować szyki i im, i Falwickowi. Przebrany za Nilfgaardczyka udaje się do łaźni, gdzie spotyka znajomego, zbira Cykadę. Geralt teraz już wie, gdzie jest przetrzymywana Ciri. (thetvdb.com)